ღმერთს არ სცალია თავში რომ გვირტყას,
რომ დაგვიმტკიცოს რა მართალია.
გულმოწყალეა დაგვიგდებს სიტყვას,
უცოდველობით გადამთვრალია.
ჩვენ კი გვცალია რომ ვიმეტიჩროთ,
ჩვენგან რა მიდის რა გვენაღვლება,
სხვისი ლურსმნები რატომ შევირჭოთ,
უკვე შეირჭო ცოდვის ამღებმა.
შენ ხო გადარჩი, მე ხო გადავრჩი,
ვინ რას დაეძებს სულებს ნაქურდალს,
მძიმე ყოფილა ჯვარი აღმართში,
მაგრამ მთის თავში თურმე დახურავს.
შენ ხო გადარჩი, მე ხო გადავრჩი,
ღადავ-ღადავში, ღადავ-ღადავში.

Severim!