05.02.2012
33, Πάφος, Kipar
მოკლულებს დაიტირებენ,
განა ცოცხლებსა გლოობენ,
მთასვლელთ ყოველთვის ტირიან,
მთები სულ მუდამ ზოობენ.
დედის ცრემლების მაგიერ
კლდის ცვარი დაედინებათ,
რაკი სუდარა სცპირდება,
ნისლები დაეფინებათ.
ლოდით დაგლეჯილ გულ–მკერდზე
ყვავ–ყორნებს ჩაეძინებათ,
დრო გავა, ნასისხლარ ალაგას
ჯიხვის ტყავ დაეფინება.
0 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!