ადრე თუ გვიან, უეჭველად მოვა სიბერე, თავზე დაგვათოვს უთვალავი თოვლის ფანტელი! გულის ტკივილით შეცდომებსაც მოვინანიებთ, შეცდომები კი რამდენია, ღმერთო, რამდენი. დრო მოვა, წლებად გადაბმული ვერცხლის წვიმები გადარეცხავენ შემორჩენილ ჭუჭყიან ლაქებს! ჩვენ კი, სიცოცხლით დაღლილი და გახუნებული, სათნო ღიმილით გავიხსენებთ გარდასულ ამბებს
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!