Czasem się w oczach

łzy zbierają smutne,

Których powstrzymać

nic chyba nie zdoła

I żalem dziwnym

serce mnie woła,

I muszą płynąć,

i płyną łzy smutne...

Wtedy są usta

tak boleśnie drżące,

Krew szumi w skroniach...

rwą się myśli roje...

Z oczu przymkniętych

łzy płyną, łzy moje,

A tak przedziwne,

gorzkie i palące...

Wstyd mi jest wtedy,

wstyd tych łez ogromnie,

A jednak płaczę -

sama nie wiem czemu...

I choć się dziwię

smutkowi wielkiemu,

Który łzy ciężkie

przywołuje do mnie...

To jednak płyną

spod przymkniętych powiek

Łzy takie smutne,

jak smutny jest człowiek...

/Teresa Bogusławska/

Like! 41