Ostatnio wiele się zmienło w moim życiu. To co wydawało się wręcz oczywiste nagle
stracilo swój sens. Zdałam sobie sprawę, że pomimo iż tak bardzo pragnęłam zapomnieć
o przeszłości to ona w jakimś stopniu zawsze tkwi we mnie. Odbiera mi coś cennego
jednocześnie dając coś czego tak bardzo wyrzekałam się w swoim życiu. Chcę postępować
zgodnie z sobą, z własnym światopoglądem, doświadczeniami a jednak zdaje sobie sprawe, że o nie wszystko, ze istnieje coś poza mną... Nie potrafie zrozumieć skrajności duszy ludzkiej. Jak to możliwe ze w jednym człowieku jest jednocześnie tak wiele miłości i nienawiści?!
Oddajemy komuś serce bo pragniemy miłości. Lecz miłość jest również odpowiedzialnością za
drugiego człowieka. Jest piękna i jednocześnie niebezpieczna, gdy pokładamy w niej zdytnie
nadzieje, lub zakochamy się w nieodpowiedniej osobie... Lecz czy to możliwe by obdarowywać miłością z umiarem?
Czy można nakazać sercu by przestalo kochać? Ciężko jest panować nad sercem mimo, że zdajemy sobie sprawe, że to co robimy jest w jakimś stopniu błędem bo przecież często narażamy się na cierpienie... A jednakto w miłości tkwi największa siła i często godzimy się z nią pomimo świadomości, że wiąże się z nią tak wiele ryzyka. Lecz jak wewszystkim są pewne granice, których nie możemy przekroczyć. Tą granicą jest godność drugiego człowieka, szacunek dla jego zasad,o których tak często zapomina się w dzisiejszych czasach.
Bo tak naprawdę co daje nam prawo do ranienia innych? Pewnie ze są sytuacje w których zmuszeni
jesteśmy powiedzieć komuś prawdę, co jednocześnie często wiąże się z zranieniem czyichś uczuć, ale
tak naprawdę nawet najgorszą prawdę można powiedzieć z odpowiednim taktem i tylko od nas zależy w jakiej formie to zrobimy.
Czy można wybaczyć i ponownie zaufać komuś, kto dogłębnie dotknął naszego serca. Miał za nic nasze uczucia, wartości, które stanowiły sens naszego istnienia??
Co jest w życiu naprawdę ważne??
Jak podejmować słuszne decyzje??
Pewnie każdy z nas kiedyś stawiał sobie te pytania. Jest wiele mądrości życiowych,
które mówią nam jak powinniśmy postępować, jednak z własnego doświadczenia wiem, nie zawsze mają swoje odzwierciedlenie w życiu. Każdy z nas chce od życia czegoś więcej. Pragnie być szczęśliwy i spełniony.
Lecz nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć czy uda mu sie sprostać wyzwaniom, które stawia przed nami życie.
Chciałabym abyście podzielili się ze mną swoimi przemyśleniami
Ehh, znam ten ból. Też miałem taką sytuację. Kochałem pewną dziewczynę, no i chyba nadal kocham, ale Ona też nie zawsze była ze mną fair, a nie wiem czy tego nie widziała, czy po prostu nie chciała. Ciężko się w kimś odkochać, o ile jest to możliwe. Miłość to oczywiście najpiękniejsze uczucie na świecie, ale trzeba je pielęgnować i to zależy od 2 osób, nie od jednej. Na prawdę świetny blog ! Pozdrawiam i na prawdę znam tą sytuację ;).
Najpiękniejszym darem jaki możemy otrzymać jest miłość z wzajemnością. Kiedyś myślałam, że nie można się odkochać, ale czas robi swoje i z jego perspektywy na to co było patrze dziś bogatrza wewnęcznie, spokojniejsza, bo wiem, że odnajdę jeszczę tą prawdziwą miłość. Niektórzy miłość pojmują w zupełnie różny sposób odmienny od naszego. Najważniejsze by umieć się wzajemnie słuchać, szczerze rozmawiać i szanować się wzajemnie i wspólnie w jednakowym stopniu dążyć do tego by "druga połówka" czuła się równie szczęśliwie. :)
"Pewnie każdy z nas kiedyś stawiał sobie te pytania. Jest wiele mądrości życiowych,
które mówią nam jak powinniśmy postępować, jednak z własnego doświadczenia wiem, nie zawsze mają swoje odzwierciedlenie w życiu. Każdy z nas chce od życia czegoś więcej. Pragnie być szczęśliwy i spełniony.
Lecz nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć czy uda mu sie sprostać wyzwaniom, które stawia przed nami życie."
Dokładnie to są najważniejsze pytania. Ale omyśl czy masz wiare w Boga, który może Ci pomóc przezwyciężyć wszystkie twoje trudności??
One będą zawsze w mniejszym lub w większym stopniu, ale jest ważne żeby się nie poddawać i mieć wiarę, że dzięki miłości można pokonaćwszelkie trudności.
Chciałabym abyście podzielili się ze mną swoimi przemyśleniami
Przychodzi czas gdy dopada nas zwątpienie, przez ludzi, którzy odbierają nam wiarę w prawdziwą miłość, czystą, dogłębną. Gdzie zaczyna liczyć się drugi człowiek i wspólne dążenie do szczęścia. Na to pytanie chyba już teraz nie potrafię Ci odpowiedzieć, choć dawniej ta odpowiedz była by prosta. Dziś tak wiele się zmieniło w moim życiu, ze czuje się jak dziecko, które już nie wie nic...