- ეს რა გაქვს ხელში ?

- ბედნიერება...

- და რატომ ასეთი პატარა?

- ის მარტო ჩემია. მაგრამ როგორ ასხივებს და რა ლამაზია...

- კი, წარმტაცია!

- გინდა, ნაჭერი?

- ალბათ...

- მომე ხელისგული, მე გაგიყოფ ცოტას.

- უხ, ის ისეთი თბილია.

- მოგწონს?

- ძალიან... მადლობა! იცი, მე უკეთ ვარ როდესაც ბედნიერება ხელში მაქვს...

- ასეა ხოლმე.

- და თუ მეც სხვას გავუყოფ?

- მაშინ შენი ბედნიერება უფრო გაიზრდება!

- რატომ?

- მეც არ ვიცი. უბრალოდ მერე ის უფრო თბილი გახდება.

- და შესაძლებელია რომ ხელები დავიწვა?

-ხელები ტკივილისაგან იწვებიან...ბედნიერება კი ვერ დასწვავს მათ!

''გაუზიარე ბედნიერება სხვას, ვისაც შენ მოისურვებ! და არა აქვს მნიშვნელობა რამდენი დაგიბრუნდება, ბედნიერება ხომ არ იყიდება? ...) მე გაგიზიარებ ჩემი ბედნიერების პატარა ნაჭერს. მე არ მენანება მსურს, რომ შენც გქონდეს!"